Rabarbar to roślina wieloletnia, która przy odpowiedniej pielęgnacji jest w stanie rozwijać się nawet przez 15 lat! Najsmaczniejszą częścią tej rośliny są ogonki liściowe, dojrzałe i jeszcze młode, mające od 3 do 5 tygodni. Warzywo zimuje w gruncie, a to zaś sprawia, że jest jednym z pierwszych plonów, które może zebrać na wiosnę. Wysoka odporność na mróz przyczynia się do tego, że uprawiać rabarbar pod osłonami idealnie przystosowany do polskich warunkach klimatycznych. Tunel foliowy, w którym tworzy się korzystny mikroklimat, znacznie przyśpiesza wegetację rabarbaru.
Pędy wyrastające do 1,5 m charakteryzują się czerwonym zabarwieniem i kwaśnym smakiem. Wykorzystuje się je do przygotowywania przetworów oraz konfitur. Rabarbar to smaczny dodatek do ciast, częściej jednak robi się z niego kompot, który idealnie gasi pragnienie. Czasem z tego warzywa robi się lekkie wino o kwaskowatym smaku.
Spis treści
Jak uprawiać rabarbar
Stanowisko na uprawę rabarbaru powinno być nasłonecznione, gdyż właśnie w takim miejscu roślina rośnie lepiej i wydaje większy plon. Na każdym etapie wegetacji rośliny ważne jest, by roślina nie odczuwała niedostatku wody, zwłaszcza w okresie wytwarzania pąków liściowych i ich wzrostu. Wszelkie niedobory odbiją się później na stanie rośliny, plonie oraz warunkach wzrostu w kolejnych latach. Z drugiej strony pozostawianie rośliny w zastojach wodnych prowadzi do gnicia karpy.
Dojrzewające pąki w stanie nierozwiniętym mogą wytrzymać nawet temperaturę zbliżoną do -10°C. To właśnie charakterystyczna odporność rabarbaru na mróz. Rabarbar, podobnie zresztą jak jarmuż, to rośliny, które pozostają w ciągłej wegetacji, a w bezśnieżne zimy rosną nawet w grudniu, styczniu i lutym.
- Gleba
Chcąc skupić się na uprawie rabarbaru, należy posadzić go w żyznej i odchwaszczonej glebie, bogatej w składniki pokarmowe. Roślina preferuje wilgotne podłoże o pH od 5,8 do 7,0. Jeśli jednak samo warzywo jest uprawiane jako część większych zbiorów, można posadzić je w miejscu mniej zasobnym, lecz w dalszym ciągu odpowiednio naświetlonym. W pierwszym przykładzie roślina szybko i obficie dojrzeje, zaś w drugim – będzie potrzebować znacznie więcej czasu. Podobna sytuacja występuje, gdy posadzi się ją na stanowisku zacienionym. Pełnię potencjału zyskuje dopiero wtedy, gdy jest długo naświetlana.
Jeśli pH gleby wynosi poniżej 5,8, przed wprowadzaniem karp do namiotu ogrodniczego należy przeprowadzić wapnowanie (2t/h). Jest to istotne, gdyż roślina wytwarza wtedy duże ilości kwasu szczawiowego, który jest szkodliwy dla organizmu człowieka, który w przypadku bardzo (!!!) wysokiego stężenia może okazać się nawet śmiertelny. Dojrzały rabarbar ma go znacznie mniej, jednak w dalszym ciągu należy dokładnie pozbawić go liści oraz dokładnie umyć.
Jako że rabarbar jest roślino wieloletnią, a okres użytkowania stanowiska w tunelu jest naprawdę spory, należy zawczasu starannie wybrać i odpowiednio przygotować miejsce pod warzywo.
Sadzenie rabarbaru w tunelu foliowym
Rabarbar najlepiej sadzić wczesną wiosną lub jesienią, optymalne jest wprowadzenie go do gruntu we wrześniu i październiku. W uprawach pod osłonami można zasiać go już początkiem marca lub natomiast jesienią na dwa tygodnie przed pierwszymi mrozami. Jednym z wariantów są nasadzenia, jest przykryć pąki 5 cm warstwą ziemi.
W przypadku siewu bezpośrednio do gruntu, jeśli istniej możliwość zdobycia sadzonki, najlepiej wybrać drugą opcje. Rabarbar wysiewany bezpośrednio z nasion przez pierwsze dwa, trzy lata rośnie powoli, natomiast samo przygotowanie rozsady jest bardzo łatwe.
- Rozstaw
Rozstaw rabarbaru jest zależny o zasobności oraz typu gleby. Najczęściej sadzi się go w rozstawie 1 x 1 m, 1 x 1,5 m lub 1,5 x 1,5 m, a kapary wprowadza się na głębokość 2 cm pod linię gleby.
- Nawożenie
Roślinę nawozi się obornikiem lub kompostem na jesień, natomiast na wiosnę nawozami mineralnymi o podwyższonej ilości potasu. Potas – obok azotu – jest istotnym pierwiastkiem wpływającym na prawidłową wegetację rośliny. W trakcie dojrzewanie można zastosować nawożenie pogłówne azotem. Niezależnie od pory roku ważne jest systematyczne odchwaszczanie rabarbaru.
Podczas nawożenia można również korzystać z mocznika, który znacznie obniża ilość kwasu szczawiowego w liściach.
Rozmnażanie rabarbaru
Rabarbar rozmnaża się wegetatywnie poprzez podział karp. Do sadzenia należy wybierać karpy o masie 250-300 g, z wykształconymi 1–2 pąkami liściowymi oraz 1–3 korzeniami.
- Pielęgnacja
Warzywo kwitnie najczęściej od drugiej połowy marca do końca maja. W tym czasie należy usuwać pędy kwiatowe, ponieważ ich rozwój osłabia roślinę i spowalnia wzrost pąków liściowych. Do niezbędnych zabiegów pielęgnacyjnych należy też systematyczne usuwanie wszelkich chwastów. Można ograniczyć liczbę takich zabiegów, rozkładając agrotkaninę pod uprawami. Po upływie 8 latami uprawiania rabarbaru, roślinę należy wykopać, podzielić na karpy i zmienić stanowisko. Takie działanie odmłodzi roślinę, a to zaś sprawi, że będzie rozwijać się w dalszym ciągu.
- Zbiór
Ogonki rabarbaru zbiera się od kwietnia do pierwszej połowy sierpnia, należy je wyłamywać ręcznie na zewnątrz. W sprzyjających warunkach ogonki mogą osiągnąć długość jednego metra i ważyć kilogram. Po zbiorze pozostawia się wszystkie liście, które nie przekraczają 20 cm długości. W następnym sezonie staną się one zalążkiem nowego plonu. Należy przerwać jednak dojrzewanie rośliny najpóźniej do końca sierpnia, aby miała wystarczająco dużo czasu na przygotowanie się do zimy. Można ją zabezpieczyć przed skrajnie niskimi temperaturami, okrywając warstwą ściółki, chrustu lub agrotkaniny. Taką osłonę usuwa się wraz z nadejściem wiosny.
Uprawa przemysłowa rabarbaru pod osłonami w tunelu foliowym
Ogonki liściowe wykorzystuje się zamiast nowalijek, z reguły na wiosnę, kiedy dostęp do nich jest znacznie ograniczony. W kuchni ma szerokie zastosowanie w zupach, sałatkach, a także jako składnik kisieli, marmolad oraz jako odwar zastępujący ocet. Stosuje się je również jako naturalny składnik konserwujący i zakwaszający w branży przetwórczej. Bez obaw można go zjadać, posypując po prostu łodygę cukrem, a miłośnikom rabarbaru polecamy zajrzeć do starych książek kucharskich, gdzie roślina występowała znacznie częściej niż w obecnych.
Cena za kilogram rabarbaru waha się od 2,76 zł do 2,97 zł natomiast koszt produkcji to od 0,22 zł do 0,39 zł (uprawa całoroczna). Dzięki sporej wytrzymałości na mróz oraz niezbyt skomplikowanej i łatwą pielęgnacji jest to roślina idealna do produkcji uzupełniającej plon główny.