Szpinak to atrakcyjnie wyglądająca roślina o zielonej rozecie liści i smacznym smaku. Jako element sałatek, cześć dekoracji dań oraz pożywny dodatek jest niezastąpionym składnikiem wielu apetycznych potraw. Liście szpinaku zawierają wiele cennych mikro- i makroskładników, witaminę A, C, B1, B2 oraz E, żelazo, potas, magnez i kwas foliowy. Odmiany wiosenne, letnie i jesienne, a także zimujące, charakteryzują się odmiennym smakiem i fakturą – sprawia to, że mogą być sadzone przez cały rok. Najsmaczniejsze są młode liście zerwane prosto z grządki, dlatego nie należy pozostawiać szpinaku zbyt długo w ziemi, ponieważ traci sporo walorów smakowych. Natomiast uprawa w tunelu foliowym powoduje, że szpinak znacznie szybciej dojrzewa i obficiej plonuje.
Jak uprawiać szpinak
Szpinak do odpowiedniego wzrostu potrzebuje dużej ilości światła, dlatego należy go sadzić na stanowiskach długo oświetlonych. Oczywiście można prowadzić uprawę w lekkim półcieniu, jednak będzie potrzebować ona sporo pielęgnacji, a w miejscu kompletnie zaciemnionym roślina skupi się na wyprodukowaniu nasion, stając się wówczas niesmaczna.
Szpinak jest odporny na zimno. Nawet przy – 7°C roślina dojrzewa, a procesy wegetacyjne nie zostają wstrzymane. Dzięki wyjątkowej wytrzymałości pierwsza kwitnie w namiotach ogrodniczych, już przy wydłużających się wiosennych dniach oraz późną jesienią dalej plonuje. Właściwości te przyczynia się do tego, że wielu ogrodników i rolników sadzi szpinak jako przedplon lub poplon.
- Gleba pod uprawę
Podłoże do uprawy szpinaku musi być zdrenowane, w miarę wilgotne, o odczynie obojętnym. Próchniczna ziemia, bogata w wapń, należąca do kategorii cięższych sprawia, że roślina ma optymalne warunki do dojrzewania. PH powinno utrzymywać się na poziomie między 6,5 do 7,0. Uprawia się go w pierwszym lub drugim roku po kompostowaniu, a stanowisko powinno zawierać sporo torfu i kory kompostowej oraz dużą dawkę wapnia. Przed nasadzeniem należy dokładnie odchwaścić ziemię – liście szpinaku są delikatne, a obecność rywali może zagłuszyć jej dojrzewanie.
Przygotowanie rozsady na szpinak
Małe doniczki wypełnia się ziemią kompostową wymieszoną z piaskiem. Do każdego pojemnika wsadza się po trzy nasiona. Gdy pojawią się pierwsze wschody, pozostawia się najdorodniejsze, tak aby w każdym naczyniu została jedna roślina. Po 6 tygodniach od wysiania wysadza się je w tunelu foliowym. Łodygi szpinaku rozkładają się po ziemi, potrzebując sporej przestrzeni między sobą, aby nie przysłaniać siebie nawzajem. Zalecane jest aby na 1 m2 sadzić 4 rośliny, w rozstawie 60×40 cm. W zależności od pory roku i naświetlenia szpinak do pełnej dojrzałości potrzebuje od 3 do 6 tygodni.
- Siew
Wysiewanie bezpośrednio do gruntu szpinaku w uprawach pod osłonami można zacząć już początkiem marca, natomiast w uprawach polowych w pierwszej połowie kwietnia. Roślinę w uprawach przydomowych i działkowych często sadzi się między rzędami, tak aby w pełni wykorzystać przestrzeń uprawową. W drugiej połowie września przeprowadza się ostatni siew szpinaku, który przezimuje i zacznie rosnąć wraz z początkiem wiosny. Nasiona umieszcza się na głębokości 3cm, w rozstawie 20 cm. Między rzędami powinien zostać zachowany odstęp 40 cm, jeśli jednak rośliny rozrosną się za bardzo, należy je przerwać. Roślina rosnąca w ścisku nie produkuje pożądanych liści, tylko skupia się na wypuszczeniu pędów nasiennych. Podczas całego procesu należy systematycznie usuwać chwasty.
- Sadzenie kilka razy do roku
Jeśli uprawiający ma zamiar uprawiać szpinak dwukrotnie w ciągu roku, należy sadzić go na 6 tygodni przed pierwszym mrozem wiosennym oraz na 8 tygodni przed jesiennym. Zachowujemy podobne odległości jak w przypadku siewu do gruntu i uprawy z rozsady. Należy przy tym zadbać, aby roślina miała w pełni wydajne warunki do rozwoju i dostarczyć jej potrzebnych do poprawnego wzrostu składników odżywczych.
Nawożenie szpinaku
Przed samy nasadzeniem należy wprowadzić nawozy doglebowe bogate w azot. Może to być mączka bawełniana lub kostna. Przekompostowany obornik albo nawozy wyzwalające składniki pokarmowe stopniowo.
Na glebach mniej obfitych w składniki pokarmowe i mineralne szpinak zasila się nawozami azotowymi. Między innymi saletrą amonową. W zależności od zapotrzebowania należy dawkować od 1 do 3 łyżek na metr kwadratowy raz w tygodniu przez dwa tygodnie. Stale w tych samych proporcjach. W przypadku szpinaku nie stosuje się siarczanu amonu, gdyż powoduje zbyt duże zakwaszenie.
- Pielęgnacja szpinaku
Aby szpinak zbierać częściej i otrzymać obfite zbiory, wielu ogrodników prowadzi uprawę w tunelach ogrodniczych i namiotach foliowych. W chłodne miesiące okrywa się glebę sianem. Liśćmi lub agrotkaniną, a kiedy już wzejdą pierwsze rośliny. Usuwa się taką powłokę – z wyjątkiem agrotkaniny. Sposób ten znacznie przyśpiesza dojrzewanie rośliny.
- Zbiory
Warzywo zbiera od kwietnia do grudnia. W tym celu należy zapatrzyć się w ostry nóż, który posłuży do ścinania rozety. Która wykształciła już od 5 do 7 liści. Produkując rozsadę już w lutym, dając jej czas na wzejście i wprowadzając ją do tunelu w marcu – świeży szpinaku można zbierać już w kwietniu. Szpinak można mrozić, aby zachować go dłużej, niestety najsmaczniejsze są liście świeżo zerwane bezpośrednio z rośliny. Należy uniknąć kwitnięcia, gdyż wtedy liście staną się gorzkie i mniej zasobne w wartości odżywcze. Ważne jest, aby nie rwać rozety, a jedynie ucinać. Umożliwi to roślinie wytworzenie nowych młodych liści.
