Wilczomlecz lśniący nazywany także koroną cierniową to pochodzący z wyżynnej części Madagaskaru sukulent, gdzie dorastając do wysokości 2 metrów, służy najczęściej jako roślina żywopłotowa. Faktem jest, że nie ma takiego śmiałka, który porwałby się na sforsowanie takiej bariery, ponieważ roślinę pokrywają długie, ostre kolce, a wydzielany przez nią sok jest trujący, może powodować alergie i poparzenia skórne. W Polsce wilczomlecz jest efektowną rośliną doniczkową, zdobiącą południowe parapety, a w sezonie może być wystawiany na słoneczne tarasy i balkony, ponieważ świetnie czuje się, nawet w pełnym, palącym słońcu. Posiadając słoneczne, ciepłe mieszkanie, w którym jest dość suche powietrze, mamy gwarancję, że ta niezwykła roślina dobrze się przyjmie, będąc atrakcyjnym dodatkiem dekorującym zarówno nowoczesne, jak i bardziej klasyczne wnętrza. Największą ozdobą wilczomlecza są wyrastające z długich, ośmiocentymetrowych szypułek niewielkie przykwiatki.
Spis treści
Jak rozmnażać Wilczomlecz?
Najczęściej są one czerwone, zdarza się jednak, że w zależności od odmiany, mają kolor żółty, różowy, pomarańczowy lub biały. Niestety z upływem czasu cierniste, elastyczne i mocno powyginane pędy wilczomlecza brązowieją i twardnieją, a roślina może nadmiernie się odkształcać, tracąc zgrabny pokrój. Oczywiście roślina nie traci całego uroku, jednak w mieszkaniach lepiej prezentują się młode okazy. Jeżeli masz dojrzały egzemplarz, grzechem byłoby nie spróbować rozmnożyć go, tak, aby uzyskać nowe rośliny. Dobrą wiadomością jest, że Korona cierniowa lub euphorbia milii to odmiana wilczomlecza, która jest łatwa w rozmnażaniu i uprawie. Do wyboru masz dwa sposoby jej propagacji, wybierz taką, która jest dla Ciebie najbardziej korzystna. Wspaniałym pomysłem jest rozpoczęcie uprawy młodych roślin w tunelu foliowym lub szklarni, ponieważ gwarantuje to stabilne, kontrolowane środowisko, w którym możesz tak sterować warunkami klimatycznymi, aby wyhodować zdrowe i silne sadzonki.
Jak rozmnażać wilczomlecz lśniący?
Opcja nr 1. Wysiew nasion
Zapylanie rośliny i zbieranie jej nasion
Pierwszą możliwością rozmnażania korony cierniowej jest wysiew nasion. Możesz kupić nasiona, ale jeśli posiadasz roślinę, spróbuj ją zapylić. Wykonuje się to, przenosząc pyłek z jednego kwiatu na drugi za pomocą cienkiego pędzla.
Euphorbia milii zawiązuje pąki od lutego do czerwca, pod koniec okresu jej kwitnienia, powinna z Twoją pomocą, zacząć wytwarzać torebki nasienne. Poczekaj, aż dojrzeją, a wtedy pobierz je z rośliny, połóż na kartce papieru i wyłuskaj nasiona. Musisz jednak wiedzieć, że w odróżnieniu od wielu innych, nie nadają się one do długoterminowego przechowywania.
Siew i kiełkowanie
Najlepiej wysiej nasiona od razu po ich zebraniu. Roślina nie ma wysokich wymagań co do jakości podłoża, jednak dla lepszego efektu, zasiej nasiona w mieszance torfu, piasku i perlitu lub też w standardowym podłożu dla kaktusów. Nie zapomnij o podlaniu nasion i utrzymuj stały poziom wilgotności podłoża.
Żeby przyspieszyć kiełkowanie, przykryj pojemnik przeźroczystą folią lub pokrywką i umieść w szklarni, lub tunelu, wybierz jasne miejsce, o rozproszonym świetle, unikając narażania nasion na ostre bezpośrednie światło słoneczne. Wykorzystaj możliwości regulowania warunków klimatycznych, jakie daje Ci uprawa pod osłonami i utrzymuj temperaturę na poziomie około 18 do 24 ° C.
Nasiona powinny wykiełkować po upływie dwóch do trzech tygodni, możesz zdjąć wtedy osłonę z doniczki, nie zapominając o utrzymaniu wilgotności podłoża. Gdy na koronie cierniowej pojawi się pierwszy zestaw prawdziwych liści, możesz przesadzić sadzonki do większych doniczek.
Opcja nr 2. Rozmnażanie przez sadzonki
Drugą metodą propagacji wilczomlecza lśniącego, dużo bardziej preferowaną przez ogrodników jest rozmnażanie z sadzonek wierzchołkowych. Najlepszą porą na ich pobranie jest wiosna. Pamiętaj jednak, aby odpowiednio przygotować się do zabiegu, ponieważ euphorbia milii to roślina, której tkanki zawierają silnie toksyczny sok, mogący w bezpośrednim kontakcie ze skórą, powodować podrażnienia, a nawet poparzenia lub owrzodzenia. Także dostanie się soku do oka, może być niebezpieczne i spowodować chwilową utratę wzroku. Zachowaj ostrożność upewniając się, czy nie ma w pobliżu dzieci i zwierząt domowych oraz przygotuj rękawice i okulary ochronne.
Pobieranie sadzonek
Podczas pobierania sadzonek z pędów wierzchołkowych korony cierniowej, narażony jesteś na bezpośredni kontakt z kolcami oraz z trującym sokiem mlecznym, który wypływa z łodyg w miejscu cięcia. Należy więc wykonywać cięcie w grubych rękawiczkach, możesz również owinąć roślinę papierem lub założyć na nią torbę. Do cięcia użyj ostrego i wysterylizowanego noża, pamiętaj także, aby przemyć go później spirytusem lub denaturatem. Utnij pęd o długości 10-15 cm, zanurz go w ciepłej wodzie, a następnie w ukorzeniaczu, jest to dobry sposób na zahamowanie wycieku soku mlecznego.
Miejsce cięcia musi dobrze przeschnąć. Połóż pędy na ręczniku papierowym i pozostaw do wyschnięcia w suchym ciepłym pomieszczeniu, na około jedną dobę, kiedy będą już gotowe, możesz zabezpieczyć je węglem drzewnym.
Sadzenie i pielęgnacja
Sadzonki powinny dobrze się rozwijać w mieszance ziemi doniczkowej i piasku, powinieneś również dodać do niej warstwę drenażu. Umieść pojemnik w ciepłym i suchym miejscu, ale z dala od bezpośredniego światła słonecznego, i utrzymuj temperaturę około 21-23 stopni C, podobnie jak w przypadku rozmnażania z nasion, regularnie sprawdzaj stan wilgotności podłoża i podlewaj, kiedy zobaczysz, że przesycha.
Możesz również wcześniej, umieścić cięcie w wodzie. Nalej do szklanki wodę do poziomu 2-3 cm i czekaj, aż wypuści pierwsze korzenie, następnie umieść w podłożu. Gdy korzenie mocno się rozwiną, przesadź roślinę do większej doniczki.
Pielęgnacja wilczomlecza lśniącego
Korona cierniowa jest bezproblemową rośliną, a jej pielęgnacja nie wymaga wiele uwagi. Podstawą udanej uprawy euphorbia milii, jest zagwarantowanie jej odpowiednich warunków środowiskowych, takich jak dużo światła słonecznego, temperatura oscylująca między 20 a 24 stopnie C, oraz suche powietrze. Jeśli umieścisz euphorbię w wilgotnym, zacienionym i zbyt chłodnym miejscu, roślina zareaguje zrzuceniem liści, brakiem kwitnienia, a także może zachorować na infekcję grzybiczą.
Czy nadmiar szkodzi wilczomleczowi?
Wilczomlecz lśniący pomimo kolców nie jest kaktusem, ale sukulentem, potrafi magazynować w swoich tkankach zapas wody na wypadek suszy, a nadmiar wilgoci źle wpływa na jego kondycję, dlatego ostrożnie podlewaj roślinę i rób to tylko wtedy kiedy ziemia dobrze przeschnie. Pamiętaj o złotej zasadzie, że w przypadku sukulentów mniej znaczy więcej. Wilczomlecz lśniący potrzebuje więcej wody, jedynie od wiosny do jesieni, wtedy też wskazane jest zasilanie go raz na dwa tygodnie płynnym nawozem do kaktusów i sukulentów. Zimą możesz zasilać roślinę raz w miesiącu, nie zaprzestawaj jednak podlewania i nie obniżaj znacznie temperatury, ponieważ euphorbia nie przechodzi w stan spoczynku.
Wniosek
Korona cierniowa to jeden z najpiękniejszych i najłatwiejszych w pielęgnacji sukulentów, które doskonale nadają się do uprawy w mieszkaniach, euphorbia milii to odporna i mało wymagająca roślina, której niestraszne suche, ciepłe powietrze, wręcz przeciwnie doskonale czuje się w warunkach, które są trudne dla wielu innych gatunków. Jeżeli masz ciepłe, jasne mieszkanie i szukasz do niego ozdoby w postaci oryginalnej i efektownej rośliny powinieneś koniecznie zdecydować się na uprawę wilczomlecza lśniącego, który kwitnąc, przeniesie Cię na największą wyspę Afryki, zachwycający lazurowo-turkusową wodą i malowniczymi plażami Madagaskar!
