Ile pomidorów rzymskich można uzyskać z pojedynczego krzaczka? Odpowiedź brzmi, że każda roślina może wydać do 200 owoców; ta wspaniała roślina daje około 15 pomidorów na jedno grono, to bardzo dużo!
Jeśli więc chcesz określić liczbę owoców, których możesz się spodziewać, policz grona kwiatów pomidora, które rozwijają się na łodygach.
Pomidory są uwielbiane przez większość ludzi, pyszne, soczyste wyraziste w smaku, są bazą wielu potraw, składnikiem sałatek i przetworów. Chyba żaden z nas nie potrafi sobie wyobrazić kuchni bez zupy pomidorowej, przecieru, keczupu, świeżych pomidorów, będących zwłaszcza sezonie, najlepszym dodatkiem do obiadów i dań z grilla. Pomidory są składnikiem, tak wielu potraw, że można się pokusić o przyznanie mu lauru pierwszeństwa pośród innych owoców i warzyw. Walory smakowe nie są wszak jego jedynymi zaletami, przede wszystkim należy docenić ich walory prozdrowotne. Duża zawartość witaminy A, C, K i B6, tiamina, kwas foliowy, białko, błonnik oraz minerały takie jak: magnez, fosfor, potas, mangan i miedź to nie wszystkie pierwiastki obecne w pomidorach. Korzyści ze spożywania ich owoców są wielkie. Warto więc zastanowić się nad ich uprawą amatorsko, na własny użytek, aby mieć do nich łatwy dostęp i mieć pewność, że są ekologiczne, lub też w celach komercyjnych, czerpiąc korzyści z pasjonującego zajęcia.
W tym artykule dowiecie się więcej o pomidorach rzymskich zamiennie nazywanych śliwkowymi, zdobądź więcej informacji o tym smacznym i zdrowym owocu, czytaj dalej!
Spis treści
Historia pomidorów i właściwości pomidorów rzymskich
Pomidory rzymskie (Solanum Lycopersicum) inaczej śliwkowe to amerykańska hybryda pomidora śliwkowego, znana ze swojego wyrazistego, bogatego smaku i mięsistego miąższu.
Ze względu na swój smukły, eliptyczny kształt i zwartą, mięsistą strukturę jest używany do produkcji konserw i past i przecierów pomidorowych; powszechnie dostępny w supermarketach stanowi bazę zup, sosów i sałatek. Używajmy go w kuchni jak najczęściej, ponieważ pomidory śliwkowe, to bomba witamin i minerałów, zawierają likopen i beta- karoten i regularne ich spożywanie ogranicza ryzyko zawału, pomaga obniżyć cholesterol, działa antyzakrzepowo i antynowotworowo oraz wspomaga odporność.
Jest znany jako roślina mająca swoje korzenie w słonecznej Italii, nie daj się jednak zwieść jego włoskiej nazwie, ponieważ ojczyzną pomidorów rzymskich jest Ameryki Południowa. Właśnie w tym kraju w 1955 roku stworzono hybrydę będącą połączeniem odmiany ‘Pan America’ i słynnej włoskiej ‘San Marzano’. Możemy więc powiedzieć, że nazwa rzymskie nie jest tak do końca przypadkowa, ponieważ jak widać, jest w nich włoski akcent.
Pierwsza odmiana ‘Roma VF’ pojawiła się w 1963 roku, opracowana z odpornością zarówno na infekcje grzybicze zwłaszcza fuzariozę, jak i pasożyty i saprotrofy takie jak workowce wywołujące werticiliozę, prowadzącą do obumarcia roślin. Większość odmian uprawnych (w tym również heirloom) posiada tę samą odporność.
W czym pomidor śliwkowy różni się od tradycyjnych odmian?
Pomidory rzymskie mają wyjątkowy kształt i smak. Zazwyczaj, gdy myślimy o pomidorach, są one okrągłe, pomidory rzymskie mają jednak wydłużony, jajowaty kształt i średnią wielkość.
Ich kolor jest co prawda taki sam jak u tradycyjnych odmian, czyli jasnoczerwony, ale gładka i gruba skórka zawiera mięsisty miąższ z niewielką ilością nasion. Cechuje go intensywny słodko- kwaśny smak, tym co odróżnia go, od innych odmian jest mniejsza soczystość. Z tego powodu pomidory Roma są tak chętnie używane do produkcji sosu pomidorowego lub pasty.
Pomidory mogą być deterministyczne albo nieokreślone. Pomidory rzymskie jak większosć odmian niskich jest deterministyczna, odmiany nieokreślone mogą rosnąć na, właściwie dowolną wysokość. Typy te różnią się także schematem sadzenia, formowaniem się krzewu, metodami pielęgnacji i stopniem odporności na choroby.
Pomidory rzymskie rosną średnio na wysokości od około metra do metra osiemdziesięciu, a ich owoce wznoszą się na tę wysokość i dojrzewają jednocześnie, dzięki czemu pod koniec sezonu dają duże zbiory. Doskonale sprawdzają się w uprawie pionowej, użyj więc podpór, by móc zapewnić im dobry dostęp do światła, który jest absolutnym gwarantem uprawy, a także dobrze wykorzystać powierzchnię, na której rosną.
Owoce te najlepiej jeść gotowane, ponieważ ich bogaty smak uwalnia się, zwłaszcza gdy są grillowane, pieczone lub gotowane na wolnym ogniu. Można jednak oczywiście jeść je na świeżo, bez obróbki termalnej. Z uwagi na mniejszą soczystość owoców, kanapki i sałatki z ich dodatkiem będą dłużej świeże.
Ile pomidorów rzymskich rośnie na jednej roślinie?
Ile pomidorów rzymskich można uzyskać z jednej rośliny?
W jednej kiści pomidora rzymskiego może być 15 pomidorów, co daje wynik około 200 owoców na roślinę. Rzecz jasna jest to tylko szacunkowo podana liczba owoców; ich liczba nadal będzie zależeć od warunków wzrostu i działalności zapylaczy.
Pomidory śliwkowe są tylko jedną z 7.500 odmian pomidorów, uprawianych w określonym celu, dających różne rodzaje owoców i wymagających zróżnicowanych warunków dla optymalnego wzrostu. Tak więc aby mieć zdrowe plony, należy upewnić się, że roślina otrzymuje odpowiednią ilość wody i światła słonecznego. Wszystkie gatunki pomidorów to rośliny wybitnie ciepłolubne, wrażliwe na chłody, dla optymalnego rozwoju należy zapewnić im około 20 do 25 stopni C. Nie zapominaj także o regularnym nawożeniu, tylko w ten sposób sprostasz ich wymaganiom na składniki odżywcze i wydobędziesz ich potencjał smakowy oraz odżywczy.
Wskazówki, jak oszacować liczbę owoców na krzaku pomidora i zwiększyć ich ilość
Krok 1. Policz ilość kwiatów pomidora i zadbaj o proces zapylania
Taki zabieg, na pewno pomoże Ci poznać liczbę owoców, które utworzą się w późniejszym czasie. Będzie się ona różnić w zależności od odmiany pomidora, którą będziesz uprawiać.
Jednak nie można w pełni zagwarantować, że liczba kwiatów będzie odpowiadała ilości owoców. Ponieważ niektóre z zawiązków mogą opadać lub zasychać. Przyczyną tego stanu najczęściej jest słabe zapylanie. Pomidory pomimo tego, że są samopylne, potrzebują owadów zapylających, zwłaszcza trzmieli lub też podmuchów wiatru, które zastąpić możemy potrząsaniem krzaków. Dobre dla twojej uprawy w szklarni lub tunelu foliowym będzie otwieranie drzwi i otworów wentylacyjnych. Zapylacze miały ułatwiony dostęp do roślin. Jeśli jednak nie problem z zapylaniem, jest przyczyną niszczenia kwiatów. Sprawdź czy w tunelu nie jest za gorąco oraz czy odpowiednio nawozisz swoją uprawę. Zwróć uwagę czy pomidorom nie brakuje potasu.
Krok #2. Zapewnij swoim roślinom wystarczającą ilość wody i światła słonecznego
Rośliny potrzebują od sześciu do ośmiu godzin pełnego światła dziennego, co jest niezwykle istotne. Pomidory zwłaszcza podczas owocowania, potrzebują więcej światła słonecznego, aby owoce mogły się w pełni rozwinąć.
Krok #3. Rozważ uprawę w szklarni lub tunelu foliowym
Jeśli w twoim regionie występują zmiany pogodowe. Zwłaszcza nagłe spadki temperatur. Najlepiej zdecyduj się na uprawę pomidorów w szklarni lub tunelu. Ochronisz je w ten sposób przed warunkami atmosferycznymi, działalnością zwierząt i niepożądanych owadów i zapewnisz sobie pożądane, obfite plony.
Wskazówki dotyczące uprawy na zewnątrz
Zahartuj sadzonki i przenieś je w nocy na zewnątrz, ale upewnij się, że temperatura nie spadnie poniżej 18 stopni C.
Przed sadzeniem należy zainstalować kratki lub paliki. Aby zapobiec ewentualnemu naruszeniu korzeni podczas wbijania ich e glebę. Gdy rośliny wytworzą duży system korzeniowy.
Aby uniknąć zgnilizny końcówek liści, dodaj wapna lub soli Epsom do otworów w podłożu. Podczas sadzenia roślin, co pomoże im w lepszej w absorpcji wapnia.
Idealne pH gleby dla pomidorów wynosi między 6,2 a 6,5 pH.
Podlewaj obficie raz w tygodniu, uważaj, aby kierować strumień wody w podłoże. W którym rosną rośliny, unikająć moczenia liści i owoców, ponieważ jest to przyczyna ich gnicia.
Pozbądź się odrostów, łodyg wtórnych, aby ukierunkować energię rośliny w stronę wytwarzania owoców.
Co dwa tygodnie, gdy kwiaty zaczynają się zawiązywać, należy zasilać roślinę odpowiednim nawozem.
