Hodować ślimaków w tunelu foliowym zyskuje w Polsce popularność, a zapotrzebowanie na skorupiaki z sezonu na sezon rośnie. W tym nienasyconym rynku ciągle jest jeszcze miejsce na nowe hodowle, które stają się coraz bardziej intratnym rodzajem działalności. Spore zapotrzebowanie na ślimaki na rynku zachodnim i wzrastający zbyt w Polsce sprawia, że taki biznes zapewnia zbyt przy niskich wydatkach na produkcję.
Pierwszym krokiem jest decyzja o wyborze rodzaju hodowanych ślimaków. Choć ślimaków śródlądowych i ich odmian jest bardzo dużo, to głównie dwie rodziny dominują na rynku. Helicidae, rodzaj Helix, oraz rodzina Achatinidae, rodzaj Achatina, to najpopularniejsze odmiany. Właśnie one w większości wykorzystywane są w gastronomii. Ślimak afrykańskie Maxima, Müller oraz Pomatia (Helix) są o wiele bardziej atrakcyjne w hodowli od tradycyjnego Winniczka, który podlega ochronie ministra środowiska i jego zbiór co roku jest ograniczany. Natomiast gatunki afrykańskie nie podlegają takim ograniczeniom.
Zaadaptowanie tunelu foliowego dla potrzeb ślimaków nie wiąże się z dużymi kosztami i sporymi powierzchniami użytkowymi. Natłok pracy pojawia się jedynie podczas zbiorów, a tak przez cały czas dojrzewania skrupulatnie pilnujemy stanu zdrowia, dokarmiamy i dezynfekujemy ślimaki.
Spis treści
Rodzaje hodowli ślimaków Helixaspersa:
- Hodowla mieszana – najpopularniejsza i najbardziej ekonomiczna z metod stosowanych w Polsce. Zaczynamy wczesną wiosną w ogrzewanym tunelu foliowym od chowu osesków (małych ślimaków), a latem przenosimy osobniki na park zewnętrzny.
- Hodowla w parkach zewnętrznych – wymaga przygotowań i doświadczenia ze ślimakami. Polski klimat jest kłopotliwy dla tych zwierząt, lecz uważna obserwacja oraz reagowanie w odpowiednim momencie umożliwia przeprowadzenie optymalnej hodowli. Idealnie sprawdza się przy dotuczeniu ślimaków, które były zbyt małe w poprzednim sezonie i wymagają więcej czasu, aby być gotowe w czasie zbiorów. Hodowcy do celów tej uprawy stosują wysokie tunele foliowe, otwarte z obu stron, wraz z ekranami cieniującymi, aby uchronić muszlowce przed gradem, obfitymi ulewami, sil upałami oraz innymi czynnikami źle wypływającymi na ich rozwój. Pożywieniem dla ślimaków zostają uprawianie pod osłonami rośliny. Najczęściej wybiera się rzepik, perko, jarmuż i koniczynę, które dają cień oraz zachowują wilgoć korzystną dla brzuchonogów.
- Hodowla zamknięta – pracochłonna metoda wymagająca od hodowcy systematycznej i skrupulatnej pracy. Przez okres całego sezonu należy utrzymać wysoką higienę w pomieszczeniach hodowlanych, ciągle monitorować czynniki wpływające na rozwój mięczaków, takie jak wilgotność, Ph ziemi, i dostosowywać pokarm do etapów chowu. Metoda ta wymaga również odpowiedniego przystosowania tunelu foliowego oraz inwestycji w kuwety, inkubatory, reproduktory, klimatyzację oraz kilka innych modułów technologicznych optymalizujących warunki hodowli. Jednak całoroczna hodowla oraz szybki przyrost masy ślimaków sprawia, że po czterech sezonach inwestycja w pełni się zwraca, zaczynając przynosić znaczne dochody.
Hodowla ślimaków – początki
Aby rozpocząć hodowle ślimaków, należy przygotować odpowiedni budynek do tuczenia. Wielkość dopasowujemy do własnych potrzeb oraz planowanych zbiorów. Koszty możemy ograniczyć, szukając rad doświadczonych hodowców oraz korzystając z fachowych szkoleń.
Samo rozpoczęcie hodowli możemy zacząć na kilka sposobów:
- Zakup jajeczek
- Zakup osesków
- Zakup ślimaków matecznych tzw. reproduktorów
Parki hodowlane – tunele foliowe
Już w połowie kwietnia można przenosić oseski do tunelu foliowego. W parku budujemy ogrodzenie pokryte towotem wymieszanym z solą lub agrotkaninę z listwą solną, aby uniemożliwić ślimakom ucieczkę. Natomiast aby ochronić ślimaki przed szkodnikami (krety, szczury, nornice itp.), stawiamy pułapki oraz siatki blokujące przed tymi nieproszonymi gośćmi. Sadzimy rośliny jako urozmaicenie diety ślimaków, które mając pod dostatkiem jedzenia i odpowiednie warunki, szybko się tuczą, osiągając wysoką cenę handlową. Odpowiednio skonstruowany park ułatwia pracę hodowcy oraz ma spore znaczenie ekonomiczne. Powierzchnię dostosowujemy do stada opasowego. Aby wyhodować brzuchonogi dobrej jakości, należy zapewnić im odpowiednią przestrzeń.
Chcąc osiągnąć dobre efekty w hodowli, ważne jest, by codziennie dbać o park hodowlany. Czynności pomagające w pielęgnacji parku to:
- Doglądanie, czy ślimaki nie uciekły poza ogrodzenia (rano)
- Sprawdzanie, czy przez ogrodzenia nie dostały się szkodniki
- Ścinanie roślin, które sięgają poza ogrodzenie. Zbyt wysoki łodygi umożliwią przedostawanie się ślimaków poza teren hodowli
- Nawadnianie parku w celu utrzymania wilgoci
- Mycie paśników, aby zapobiec rozwiewaniu paszy przez wiatr
- Rozsypywanie paszy na palety, tak aby każda gromada miała dostęp do pożywienia.
Warunki dla ślimaków
- Temperatura
Optymalna temperatura dla rozwoju ślimaków to od 15 do 20 ºC, dla podrostków od 20 do 25 ºC, a do reprodukcji od 16 do 19 ºC. W temperaturze 12 ºC oraz niżej brzuchonogi przechodzą w hibernację, która jest zjawiskiem niepożądanym przez hodowców, gdyż spowalnia wzrost skorupiaków.
- Wilgotność
Ślimaki są najbardziej aktywne przy 90% wilgotności, sprzyja to pobieraniu przez nie pokarmu i co za tym idzie – późniejszemu wzrostowi. W pomieszczeniach dba się o odpowiednie nawadnianie: zraszamy stado wodą o 15 ºC, zaś do zamgławiania używamy zimnej wody. Zbyt duża wilgotność może prowadzić do szeregu chorób ślimaków, a nawet do ich śmierci, więc tak bardzo ważne jest monitorowanie wilgotności.
- Oświetlenie
Naświetlanie ślimaków stymuluje je do zwiększonej aktywności, a więc i do rozmnażania. Stosowanie światła sztucznego przez 18 godzin wywołuje intensywną reprodukcję brzuchonogów. Oświetlenie dodatkowo pozwala na regulowanie cyklu nocy i dnia ślimaków, co sprzyja hodowli.
- Wentylacja
Cyrkulacja powietrza jest istotnym czynnikiem wpływającym na hodowlę. W jej trakcie wytwarzane są duże ilości toksycznych gazów, które są szkodliwe dla ślimaków. Ciągłe nawadnianie oraz mycie kuwet sprawia, że wilgotność jest znacznie większa niż ta wymagana do hodowli. Aby tego uniknąć, dbamy o odpowiedni ruch powietrza w tunelu. Możliwe jest to przez wentylację boczną lub dachową w tunelach foliowych.
- Ziemia
Gleba dla ślimaków powinna mieć pH między 5,5 do 7,0, tak aby reproduktory chętnie się w nią wkręcały. Idealna ziemia to ziemia próchnicza – dobrze przepuszcza wodę i ma odpowiednią konsystencję. Najlepiej jeśli będzie pozbawiona drobnoustrojów i pasożytów, które mogłyby żerować na ślimakach. W celu oczyszczenia ziemi ze szkodliwych elementów poddajemy ją obróbce termicznej w temperaturze ok. 260 ºC w czasie do 10 minut.
Inkubacja najlepiej przebiega w glebie o pH 3,5 do 4,5, zapobiega to rozwijaniu się drobnoustrojów w inkubatorach.
- Żywienie
Stosujemy tu dwa typy pożywienia, rośliny zielone oraz pasza z dużą ilością mikroelementów dostarczająca brzuchonogom odpowiednich składników do rozwoju. Dla zagród hodowlanych przeznaczonych do produkcji dobrze jest wysiewać własne rośliny na których później będą żerować ślimaki. W zagrodach polowych przez pierwsze 5 tygodni ślimaki odżywiają się roślinami na których przebywają, później ponad 90% ich masy pochodzi z żywienia pełnoporcjowymi mieszankami.
Sprzedaż ślimaka
Prowadząc hodowlę ślimaka może zarabiać na kilka sposobów, przez uniwersalność tego stworzenia oraz niskie nakłady na produkcje zysk jest widoczny już po pierwszym sezonie.:
- Sprzedaż reproduktorów – sprzedaż ślimaków matczynych do innych hodowli
- Sprzedaż kokonów –sprzedaż jaj klientom chcącym prowadzić hodowle
- Sprzedaż osesków – podrośnięte ślimaki które można wprowadzić na fermy
- Sprzedaż żywego ślimaka – jako kawior oraz w stanie hibernacji
- Sprzedaż śluzu – dla farmaceutów i firm kosmetycznych
Specjalistyczne tunele foliowe Krosagro
Do założenia własnej hodowli oddajemy Państwu najwyższej jakości tunele foliowe, solidne i łatwe do zmontowania. Stworzone z myślą, by spełniały potrzeby hodowców, plantatorów i farmerów. Istniejąc 20 lat na rynku, pozyskaliśmy wielu wiernych klientów, którzy chętnie wracają, aby skorzystać z rozrastającego się asortymentu firmy Stal Impex.
